PORÓWNANIE METOD DEZYNFEKCJI POWIETRZA

Bioaerozol to cząstki biologiczne (bakterie, wirusy, grzyby, pierwotniaki i wytwarzane przez nie substancje oraz pyłki roślinne), które są zawieszone w powietrzu. Występują one praktycznie wszędzie - na zewnętrz i w pomieszczeniach. Powietrze wewnętrzne w większości zawiera zanieczyszczenia chemiczne oraz ok. 5-34% zanieczyszczeń pochodzenia biologicznego. Ograniczenie liczby patogenów lub całkowite ich wyeliminowanie z powietrza wewnętrznego możliwe jest dzięki zastosowaniu odpowiedniej metody oczyszczania powietrza.

METODY OCZYSZCZANIA POWIETRZA:

MECHANICZNE:

⇒  wychwytywanie czynników biologicznych za pomocą filtrów

(+) brak skutków ubocznych

(-) niezbędne jest dopasowanie rodzaju filtra do wielkości cząsteczek zawartych w bioaerozolu, 

(-) patogeny są wyłapywane, ale nie niszczone

(-) konieczność częstej wymiany filtrów

CHEMICZNE

⇒  za pomocą aerozoli i gazów. 

(-) silne właściwości toksyczne (np. formaldehyd, tlenek etylenu), 

(-) wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności. 

(-) wymaga jednak posiadania specjalistycznych i kosztownych urządzeń, obsługiwanych tylko przez doświadczony i przeszkolony personel. 

FIZYCZNE

⇒  jonizacja powietrza (np. ozonowanie):

(+) wysoka skuteczność wiruso-, bakterio- i grzybobójcza

(+) stosunkowo tanie w eksploatacji i rozpowszechnione

(-) szkodliwe dla ludzi, ponieważ wytwarzane są nadmierne ilości ozonu i szkodliwych ładunków elektrycznych

(-) niemożliwe do stosowania w trakcie obecności człowieka, wymaga następnie długiego wietrzenia pomieszczeń

⇒ wyładowania plazmowe (koronowe, barierowe, mikrofalowe)

(+) wysoka skuteczność wiruso-, bakterio- i grzybobójcza

(+) stosunkowo tanie w eksploatacji 

(-) działanie tylko w niewielkiej odległości od źródła

⇒ za pomocą fali UV-C

(+) wysoka skuteczność wiruso-, bakterio- i grzybobójcza,

(+) szybkie działanie

(+) przy spełnieniu odpowiednich warunków, nie jest szkodliwy dla człowieka i może być stosowany w jego obecności

! Istotna jest długość wytwarzanych fali UV, ponieważ poniżej 240 nm powstaje szkodliwy dla człowieka ozon

! Lampy UV-C powinny być osłonięte, w innym przypadku są szkodliwe dla wzroku i skóry 

!  Wielkość dawki napromieniowania, czas ekspozycji, rodzaj ruchu powietrza mają wpływ na skuteczność tej metody (Reed NG. The history of ultraviolet germicidal irradiation for air disinfection. Public Health Rep 2010, 125(1): 15-27.